Ծրագրի իրականացման ընթացքում ուսանողը կկարողանա.

1. Պարզաբանել ԶԼՄ-ի՝ հասարակական գիտակցության և սոցիալական վարքի վրա ազդեցության մեխանիզմները, ներկայացնել ԶԼՄ-ի տեսությունների հիմնական հասկացությունները, պարզաբանել PR գործիքների տեսակները, դրանց առանձնահատկությունները։
2. ԶԼՄ-ի հետ ձևավորել արդյունավետ փոխհարաբերություններ, գործնականում կիրառել մեդիայում օգտագործվող գործիքները:
3. Ներկայացնել և մեկնաբանել մեդիա և տեղեկատվական իրավունքի ոլորտի օրենսդրության իրավակարգավորումները և իրավակիրառ պրակտիկայի զարգացման հեռանկարները։
4. Պարզաբանել մեդիա և տեղեկատվական իրավունքի վերաբերյալ միջազգային իրավունքի աղբյուրների ու ներքին օրենսդրության միջև փոխհարաբերությունները, մեդիա և տեղեկատվական իրավունքի ոլորտում հիմնական քաղաքականությունն ու պրակտիկան:
5. Մատնանշել իրավական գործնական հետազոտությունների իրականացման մեթոդները, իրավունքի համակարգի տարրերը, իրավական ակտերի համակարգը, դրանց կառուցվածքը և լուսաբանել իրավական ընդհանուր քաղաքականությունը ՀՀ-ում։
6. Ներկայացնել «մինի PR-նախագիծ»՝ նախատեսվող PR ակցիաների մանրակրկիտ նկարագրության ներկայացմամբ, պատրաստել հանձնարարված թեմայի կամ իրավիճակի վերաբերյալ մամուլի հաղորդագրություն, կազմել և ներկայացնել Press-kit/պրես պանակ լրատվամիջոցների համար։
7. Սոցիալական մեդիայում հրապարակել իրավաբանորեն գրագետ մամուլի հաղորդագրություններ, հատուկ հոդվածներ (positon-paper, by-liner և այլն), PR տեքստեր` կոմերցիոն և ոչ կոմերցիոն, գովազդային, թիրախային, ներքին և արտաքին լսարաններին ուղղված տեքստեր և այլն։
8. Աջակցել պետական մարմիններին մեդիա և տեղեկատվական իրավունքի ոլորտի պետական քաղաքականության և ռազմավարության մշակման և իրացման, օրենդրական բարեփոխումների իրականացման գործում։
9. Նախարարությունների և այլ գերատեսչությունների կազմում, ինչպես նաև մասնավոր կազմակերպություններում իրականացնել տեղեկատվության և հասարակության հետ կապերի ստորաբաժանումներին վերապահված գործառույթները։
10. Աջակցել միջազգային կազմակերպություններին մեդիա և տեղեկատվական իրավունքի ոլորտի ՀՀ օրենսդրության և միջազգային լավագույն փորձի համեմատական վերլուծության, մեդիա ոլորտի բարելավման նոր հայեցակարգերի և ծրագրերի մշակման գործում։
11. Վերլուծել հասարակական երևույթները իրավաբանական և օրինական դիրքերից, գնահատել դրանց դերն ու նշանակությունը սոցիալական համակարգում, կատարել դրանց իրավագիտական հետազոտություն:
12. Գործնականում իրականացնել հետազոտություն` օգտագործելով արդի իրավագիտության և մեդիայի ոլորտի գործիքային միջոցները, ճիշտ ընտրել հետազոտությունների և նորմատիվ նյութի գնահատման գիտական մեթոդաբանությունը:
13. Օգտվել տեղեկատվության տարատեսակ աղբյուրներից (էլեկտրոնային և ոչ էլեկտրոնային)։
14. Պահպանել մասնագիտական էթիկայի կանոնները։
15. Արդյունավետորեն պլանավորել ժամանակն ու առաջադրված խնդիրների լուծման համար անհրաժեշտ ռեսուրսները ինչպես անհատական մակարդակում, այնպես էլ խմբի կազմում գործունեություն ծավալելիս։
16. Պատրաստել տեղեկատվալրատվական նյութեր՝ մամուլի ասուլիս, շնորհանդես, մամուլի հաղորդագրություն, հատուկ հոդվածներ (positon-paper, by-liner և այլն), հարցազրույցներ:
17. Տրամաբանորեն հիմնավորել մեդիա/տեղեկատվական դաշտում ներկայացված տեսակետները, այդ թվում՝ բանավեճերի ընթացքում։
18. Ազատորեն հաղորդակցվել օտար լեզվով։

1. ՀՀ Կառավարություն (մամուլի քարտուղար, նախարարությունների հասարակության հետ կապերի ստորաբաժանման աշխատակից),
2. օրենսդիր մարմին (ՀՀ Ազգային ժողով, հասարակայնության հետ կապերի և հաղորդակցության վարչության աշխատակից),
3. դատական համակարգ (Բարձրագույն դատական խորհուրդ, մամուլի և հասարակայնության հետ կապերի ծառայության աշխատակից, մամուլի քարտուղար),
4. ՀՀ դատախազություն (հասարակության հետ կապերի բաժնի աշխատակից),
5. «Արդարադատության ակադեմիա» ՊՈԱԿ (հանրային կապերի բաժնի աշխատակից),
6. մեդիա և տեղեկատվական ոլորտի կազմակերպություններ, լրատվական ընկերություններ, հեռուստաընկերություններ (մեդիա փորձագետ, մեդիա վերլուծաբան, մեդիա համակարգող, հաղորդակցության (PR) մասնագետ և այլն),
7. միջազգային կառույցներ (ծրագրի մեդիա համակարգող, մեդիա վերլուծաբան և այլն),
8. կրթական և իրավական հետազոտական ինստիտուտներ (մեդիա և տեղեկատվական իրավունքի հետազոտող)։

Շրջանավարտները կարող են լրագրողի մասնագիտությամբ գործունեություն ծավալել, աշխատել հեռուստաընկերություններում, հեռահաղորդակցության և մեդիա ոլորտի կազմակերպություններում, պետական կառավարման և տեղական ինքնակառավարման համակարգի մարմիններում, մասնավոր ընկերություններում, խորհրդատվական ընկերություններում, միջազգային կառույցներում և կազմակերպություններում, հասարակական  կազմակերպություններում։

Ծրագրի շրջանավարտները հնաավորություն ունեն ուսումը շարունակելու ասպիրանտուրայում:

Ընդունելության քննության ձևաչափը` բանավոր:

1. Խոսքի ազատության իրավական կարգավորումը
2. Տեղեկություն ստանալու իրավունքը, սահմանափակումները
3. Տեղեկատվության աղբյուրների տեսակները. բաց և փակ (անանուն) աղբյուրներ
4. Տեղեկատվության աղբյուրը բացահայտելու պահանջի իրավաչափությունը. ՀՀ օրենսդրություն և միջազգային պրակտիկա
5. Խոսքի ազատությունը և ցուցմունք տալու պարտականությունը
6. Տեղեկատվության ձեռքբերման թույլատրելի և անթույլատրելի մեթոդներ. էթիկայի և օրենսդրության հարաբերակցությունը
7. Ապատեղեկատվություն, տեսակները
8.  «Լրագրողական էթիկա» հասկացությունը, հիմնական սկզբունքները
9. Տեղեկատվություն ստանալու իրավունքը և այլ անձի անձնական, ընտանեկան կյանքի գաղտնիությունը հարգելը
10. Խոսքի ազատությունը և ատելության խոսքի արգելքը
11. Խոսքի ազատությունը և բռնության կոչի արգելքը
12. Խոսքի ազատությունը և հոլոքոստի, ցեղասպանության հերքումը
13. Խոսքի ազատության սահմանափակումը՝ անզգային անվտանգության ապահովման նկատառումներով
14. Խոսքի ազատության սահմանափակումը՝ հանցագործությունների կանխարգելման, գործի օբյեկտիվ քննության նկատառումներով
15. Խոսքի ազատությունը և անմեղության կանխավարկածը
16. Խոսքի ազատության սահմանափակումը՝ անզգային անվտանգության ապահովման նկատառումներով
17. Խոսքի ազատությունը և հանրային անձանց պատվի, արժանապատվության, բարի համբավի պաշտպանությունը 
18. Խոսքի ազատությունը և վիրավորանքը
19. Խոսքի ազատությունը և զրպարտությունը
20. Սոցիալական մեդիան և էթիկական հարցերը․ վիրավորանքը մեկնաբանություններում
21. Երեխաների մասին հրապարակումները և լրագրողական էթիկան
22. Խոսքի ազատությունը և հանրային գործիչների վերաբերյալ հրապարակումները
23. Մոռացված լինելու իրավունքը և մեդիան
24. Խոսքի ազատությունը և տեղեկատվական տվյալների պաշտպանությունը
25. Խոսքի ազատությունը և բժշկական բնույթի տեղեկատվության բացահայտումը
26. Գրագողություն կամ հեղինակային իրավունքի խախտում. լրագրողական էթիկայի և օրենսդրության հարաբերակցությունը
27. Տեղեկատվական անվտանգություն
28.  Տեղեկատվական ահաբեկչություն, տեղեկատվական պատերազմ
29. Խոսքի ազատությունը և համացանցը
30. Խոսքի ազատությունը պատերազմական իրավիճակներում
31. Խոսքի ազատությունը արտակարգ, ճգնաժամային իրավիճակներում
32. Լրագրողի մասնագիտական գործունեությանը խոչընդոտելը

Ա․ Գրքեր

1. Պետրոսյան Վ․ Գ․, ԶԼՄ ինքնակարգավորում և կարգավորում, ԵՊՀ, Երևան, 2014։
2. Ղազարյան Ա․, Զեյնալյան Ա․, Զրպարտություն և վիրավորանք, Երևան, 2014։
3. Դոյդոյան Շ․, Մեդիա օրենսդրություն, Երևան, 2020։
4. Դոյդոյան Շ․, Տեղեկատվության ազատություն։
5. Հովհաննիսյան Ա․ Ա․, Այվազյան Մ․ Գ․, Մեդիա իրավունք, Երևան, 2020։
6. Ինչպես լուսաբանել երեխաներին վերաբերող հարցերը, ՄԻՊ, 2018։
7. Երեխաների մասին լուսաբանման հիմնարար սկզբունքներ, ՅՈՒՆԻՍԵՖ։

Բ․ Իրավական ակտեր

1. «Զանգվածային լրատվության միջոցների մասին» ՀՀ օրենք։
2. Քրեական օրենսգիրք, Հոդված 163։
3. ՀՀ Սահմանադրություն, հոդվածներ 42, 51։
4. Եվրոպական կոնվենցիա, հոդվածներ 6, 8, 10։
5. Ժնևյան կոնվենցիա։
6. ՍԴՈ - 997։
7. ՍԴՈ - 1234։