Yerevan State University was and remains a temple of national education and science, where many generations were educated, brought up, and entered into life. Many of the university's graduates have become famous scientists, writers, and public speakers. Honorably bearing the title of university student, they never forgot their beloved alma mater and participated in various university events. Students' meetings with their beloved poets Hovhannes Shiraz, Paruyr Sevak, and Silva Kaputikyan turned into a joyful holiday.
Yeghishe Charents
He was one of the first auditors of the newly established Yerevan University․
Hovhannes Shiraz
1936-1941 studied at YSU Faculty of Philology, graduated in 1949.
ԻՄ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆ
Չգիտեմ` երգով մարդ դառա՞, թե՞ ոչ,
Ի սեր իմ ազգի մասիսահառաչ,
Բայց խոնարհում եմ գլուխս դողդոջ,
Իմ համալսարան, քո լույսի առաջ:
Քանզի դու ես ինձ երկնել մոր նման,
Վայրենի կավս քեզնով սափորվեց,
Ո՜վ մտքի բրուտ, իմ համալսարան,
Երգս քո լույսով վեր ծիածանվեց…
Բայց կուզենայի դեռ այնպես բուրեն
Քնարիս դաշտերն հայրենահույսով,
Որ ողջ ազգերը քեզ վարդեր բերեն,
Քեզ քո Մասիսը բերեն քո լույսով,-
Իմ համալսարա՜ն, իմ հայ ժողովուրդ,
Բախտդ կավ, դու միշտ հանճարեղ բրուտ…
1965 թ.
Paruyr Sevak
1939-1945 studied at YSU Faculty of Philology.
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ սուրբ հողըդ երբեք չզգա քո ավելորդ ծանրությունը:
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ դու ինքդ էլ երբեք չզգաս քո սեփական մանրությունը:
Ու թե հանկարծ անպետքություն քեզ համարես,
թե ինքըդ քեզ արհամարհես
ու համառես,
քեզ հետ վիճի՛,
քեզ չզիջի՛,
համբերատար քեզ հետ խոսի՜,
հակառակո՛ւմ քեզ համոզի
ինքը… հզոր Հանրությունը…
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ ուրիշի խինդով խնդաս,
Որ ուրիշի ցնծությունով
Ինքդ էլ ցնծաս, ինքդ էլ թնդաս:
Լինես, մնաս ամենքի հետ,
Նրանց կամքին հպատակվես,
«Ես»-դ խառնես մեծ «մենք»-ի հետ,
Նրանց ցավով լուռ տապակվես:
Տրվես նրանց լույսի նման
Եվ չխաբես՝ հույսի նման:
Արշալույսի նման բացվես
նրա՛նց համար,
Վերջալույսի նման բոցվես
նրա՛նց համար:
Թե լաց լինես՝ նրանց համար,
Թե բաց լինես՝ նրանց համար:
Եվ հա՜ց լինես նրանց համար՝
հոգևոր հա՛ց,
Քեզ նրանցով կյանքում զինես
Եվ նրանցով կյանքում լինես
ոգևորվա՜ծ:
Եվ նրանցով կյանքում լինես
թույլ կամ ուժեղ,
Եվ նրանցով կյանքում լինես
բույլ կամ մժեղ,
Թշվառ՝ ինչպես անապաստան,
Հարուստ՝ ինչպես լայն տափաստան…
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, ապրել այնպե՛ս,
Որ նրանց հետ մթնես-ամպես
Եվ նրանց հետ շանթարձակվես.
Մեկտեղ հանկարծ ընդարձակվես,
Մեկտեղ դառնաս գունդուկծիկ.
Մեկտե՜ղ բացվես, մեկտե՜ղ փակվես՝
Ինչպես նամակ և կամ բացիկ…
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, ապրել մեկտե՛ղ,
Կյանքդ խառնել նրանց կյանքին,
Տառապանքդ՝ տառապանքին,
Ջանքդ՝ ջանքին,
Ցանքդ՝ ցանքին,
Եվ ենթարկվել նրանց կամքին,
Նրանց կամքն էլ քեզ ենթարկել,-
Դառնալ և՛ շանթ, և՛ շանթարգել…
Silva Kaputikyan
1936-1941 studied at YSU Faculty of Philology.
«Դու եղար այն առաջին կետը պատասխանի, որ իր հետագա կյանքով հայ ժողովուրդը տվեց ճակատագրին` ջարդին, եղեռնին ու ավերումին հակադրելով իր կառուցող, խորհող ու ստեղծագործող ոգին: Քո կամարների տակ նոր ուժգնությամբ ղողանջեցին Սանահինի, Գլաձորի և Տաթևի դպրանոցների՝ դարերով համրացած զանգերը: Մովսես Խորենացուց, Դավիթ Անհաղթից, Անանիա Շիրակացուց շառավիղվող մեր գիտական միտքը, հովանավորված պետությամբ ու պետականությամբ, նոր մի փայլատակումով ճառագեց քո տանիքի տակ, Երևանի պետական համալսարան:
Ամենուր են քեզնով սնված ու հարստացված քո շրջանավարտները, Մոսկվայի ֆիզիոլոգիայի ինստիտուտում ու Երևանի հաշվիչ մեքենաների գործարանում, Ղարաբաղյան բարձրաբերձ Տումի գյուղի դպրոցում և Շամշադինի շրջանային թերթի խմբագրությունում, Սուխումի գրական միավորման մեջ և Բյուրականի աստղադիտարանում: Եվ ամենուր նրանք հայրենի ժողովրդին են հաղորդում այն լույսը, որ քեզնից են առել: Ու թեև մեր ժողովուրդը հետագայում շատ ինստիտուտներ ու գիտական հաստատություններ ունեցավ, բայց դու մնացիր ամենից թանկն ու նվիրականը, դո՛ւ առաջնեկը որդիների մեջ, մեր հարազատ համալսարան:
Թող միշտ ծաղկառատ լինեն քո գարունները, որ սկսվում են ամեն աշուն սեպտեմբերին, և թող գիտելիքներով ծանրացած ու պտղավոր լինեն քո աշունները, որ վրա են հասնում ամեն գարուն` պետական քննությունների օրերին:
Թո՛ղ այսուհետև ոչ մի արհավիրք ու պատերազմ չխանգարի քո զանգերի հաջորդականությունը, հարատևես դարե՛ր, և թող 2920 թվականին քո բյուրավոր շրջանավարտներից մեկը նույն լեզվով, բայց առավել գեղեցիկ ողջունի քո 1000-ամյա հոբելյանը»:
ԵՊՀ հիմնադրման 40-ամյա հոբելյանի հանդիսավոր նիստի ելույթից 1961 թ.:
Vahagn Davtyan
In 1948 graduated from YSU Faculty of Philology.
Khachik Dashtens
In 1932 graduated from the YSU Faculty of History and Linguistics. 1940-1941 lectured at Yerevan State University.
ԻՄ ԴԱՍԱԽՈՍՆԵՐԸ
Աբեղյանն էր, Մանուկ, լսարան մտնում լուռ
Քուռկիկ Ջալալու սանձից բռնած,
Եվ Լեոն էր գալիս` մի անամոք մրմուռ
Իր նոր խոհերի պարսին խառնած:
Ղափանցյանն էր, Գրիգոր, մեզ գրաբար կարդում`
Գիրն Եղիշեի լուսաբարբառ,
Աճառյանն էր, Հրաչյա, համալսարան մտնում
Որպես շարժական լեզվի տաճար:
Տերտերյանն էր, Արսեն, որ ամեն օր անդուլ
Քաղաքն էր շրջում հոգեխռով,
Մանանդյանն էր, Հակոբ, մեր գունդն առաջնորդում
Տիգրանակերտից մինչև Հռոմ:
Օ՜, Խանզադյան, Ցոլակ, ցոլա իմ հուշերում,
Հայ կաճառում վառված մոլեգին լույս,
Քեզ եմ հիշում, Սիմոն, բազմակարծիք ծերուկ,
Միջամուխ, դժբախտ մեր Պոլոնիուս:
Ասատուրն էր, Գևորգ, իր շուրթերով դալուկ
Շշնջում Խայամ ու Ֆիրդուսի,
Արարատովն էր մեզ զորաշարժի տանում՝
Կարսի հրացանը կապած ուսին:
Օ՜, Թոթովենց Վահան, առյուծաբաշ դու խալդ,
Թավ ծիծաղիդ բոցով սիրտս վառած,
Եկուր խոնարհ ծնկեմ որպես Օսկար Ուայլդ,
Վեհ բագին դարձած ոգուդ առաջ:
Եվ Գյուլին էր գալիս՝ մի զուսպ ժպիտ դեմքին,
Հեգելական քայլով ծանրաբարո,
Շավարշյանն էր իջնում մի վառ լապտեր ձեռքին՝
Իգդիրի խաժակ ճանապարհով...
